THUIS!!!

We zijn alweer meer dan 24 uur thuis, na een heel warm welkom op Schiphol. Wennen, soms heel fijn, natuurlijk en alsof we al heel lang samen zijn maar soms ook weer heel erg in de weerstand en protest. Allemaal nog vermoeid na toch wel heel vermoeiende reis en tijdsverschil en met als nare verrassing een forse lekkage thuis.

De wekker de laatste keer in Beijing ging om 6.20 zaterdag ochtend om ons klaar te maken voor vertrek, in NL-tijd 23.20 vrijdagavond. De bus vertrekt pas op 8.00 maar  wij hebben met 4 kids met tenminste 1 die elk moment een eigen pad kan gaan trekken, zo ongelofelijk veel tijd nodig voor paar simpele dingen als een laatste douche en ontbijten dat we dus flink vroeg uit de veren moesten. Een lange dag voor de boeg.

Stressvol uurtje op vliegveld tijdens de 100 controles met norse controleurs die in Chinees en met drukke gebaren van alles opdroegen en wij met alle spullen en kids natuurlijk niet ultra wendbaar waren. Wel een vriendelijke meneer bij de paspoortcontrole die ons bij de diplomaten voorsorteerden zodat we niet in een lange rij hoefden. Gelukkig waren alle papieren in orde, no questions asked. En na dat uurtje ellende stonden we ruim op tijd aan de goede kant van de controles klaar voor vertrek. Tijd zelfs nog voor Lins eerste kennismaking met Nijntje voordat we vliegtuig in gingen.

Vlucht zelf was lang, een stuk langer dan heenweg want geen natuurlijk slaapmoment voor de kids dus ook niet voor ons. Mea was ieder kwartier heel overtuigd "het is nog niet donker dus ik hoef nog niet te slapen". Dat we met de zon meevliegen is voor haar nog wat abstract ;-). Gelukkig voor de twee allerkleinsten nog enig comfort door de vliegtuigkussens waar je de beenruimte mee opvult (dank voor lenen Judith!!). Uiteindelijk komt er aan 10 uur vliegen gelukkig vanzelf een einde. Onderweg nog veel vriendelijke aandacht van de stewards en stewardessen. Op de een of andere manier waren ze op de hoogte van onze bijzondere reis en heel geinteresseerd met ook nog mooi aandenken voor Lin. En we gingen als laatste van boord omdat we op onze buggies moesten wachten, waardoor we ook nog met de hele crew op foto konden. Heel top van ze!!

En toen stonden we dus op Schiphol en kon haar eerste stappen op Nederlandse bodem zetten.

En na ook hier bij douane wel wat bijzondere aandacht en navraag bij collega's geen issue's en zo doorlopen. Waarna we werden opgewacht voor nodige familie en vrienden. Een heel leuke verrassing, want ook al waren we moe, Lin's aankomst in NL moet wel gevierd worden!! Dank aan iedereen die er was, super!! Zie ook filmpjes

Lin moest nog wat ontdooien en we waren  wat getekend door de lange dag

Maar de welkomstbalonnen en een snoepje hielpen Lin de lol ervan in te gaan zien en we dronken een gezellig en heel welkom biertje.

Daarna naar huis en ook hier eerste stapjes, 

Maar meteen ook een domper: een bewateringsslang van onze balkonplanten is door de vorst losgeschoten, water heeft waarschijnlijk dagen tegen de gevel aangestroomd. Flinke waterschade beneden. Tapijt in Lin's kamer is een zompig veen geworden, plafond heeft flinke schade, tapijt in gang ook behoorlijk nat, en op sommige plekken in kamer van Mea ook opeens vocht. Veel plinten hebben zich als een soort spons tegoed gedaan aan het water (spijt van die goedkopere geperste plinten in plaats van degelijk houten). Oftewel: een flinke bende en Lin heeft dus voorlopig helemaal geen eigen kamer.

Maar hoe fijn in een goed georganiseerd land te leven: binnen anderhalf uur staat er via de verzekeraar een schoonmaakbedrijf op de stoep om natste delen tapijt te verwijderen, water op te zuigen en drogers en blowers te plaatsen. 

Flinke herrie maar we zijn inmiddels al een paar emmers vocht alweer kwijt. Moet waarschijnlijk best nog een flink aantal dagen drogen en morgen maar 's bespreken hoe we kunnen gaan herstellen. Balen, vooral ook omdat we natuurlijk die kraan hadden moeten dichtdraaien, maar meer dan nu even een tijdje improviseren en de materiële schade lijkt er gelukkig niet aan de hand.

Intussen slaapt Lin ook prima bij ons op de kamer:

En hadden we voor het eerst ook met zn 6-en aan tafel gezeten om toch nog wat naar binnen te krijgen, ook al vielen we eigenlijk met ons hoofd in de soep van vermoeidheid.

Eerste nacht was beter dan verwacht. Vanaf 4 was Lin onrustig, de nieuwe omgeving of de buik die van slag was door het reizen of iets anders? In ieder geval af en aan wat klaagjes, maar toch goed tot 7 uur volgehouden. En we waren lekker op tijd met 1 prio: 3 afleveringen Wie is de Mol inhalen, daar maar snel mee begonnen

Het was heel mooi weer voor zo'n eerste dag waarin je probeert de draad met elkaar weer op te pakken in en om het huis, dat ging heel prima. Lin kijkt het allemaal nog even aan en hangt wel nog steeds (weer) heel stevig aan mij, maar als straks ze hier iets meer gewoon is kunnen we daar ook betere balans in gaan vinden. Vandaag was in ieder geval een mooie eerste verkennende dag!!! En de basis van drinken eten slapen spelen gaat al heel prima,

Morgen begint voor Siebe en Jeppe alweer de harde realiteit van school. Dus in alle vroegte dan in de auto naar Den Dolder om de jongens een goede start te geven ook die draad weer op te pakken. En helaas voor hen zijn de McLarens en Aston Martins in Beijing achtergebleven ;-)...