Eerste twee dagen Beijing - Lin went steeds meer

Nog steeds wederzijds ingewikkeld dat je elkaar niet goed kent en "kunt lezen" en elkaars taal niet spreekt maar Lin is nu wel echt wat meer thuis aan het raken bij ons. 

De vliegreis was voorbeeldig. Geen vragen over Mea's waterpokken, Nath had haar goed opgemaakt om zoveel mogelijk te maskeren. Mea was nog wel moe door het ziek zijn, wat hangerig. Totdat we in het vliegtuig zaten was Lin wel wat onrustig maar vervolgens heeft ze de hele vlucht geslapen. Diagonaal op een stoel, korte benen heeft zo ook z'n voordelen. 

Hele dag onderweg geweest: 8.20 uit hotel in Nanning vertrokken en 17.45 op hotelkamer in Beijing. Heel fijn, zachtere bedden, in Nanning een soort plank met 2 cm matras, nu weer comfortabel bed. Deze keer twee kamers met tussendeur, toch fijner dan steeds over de gang moeten. En een mooie hoekkamer op de 13de verdieping, in de straat van de oost-poort van de Verboden Stad, ca 500 meter van hotel. Superdeluxe stukje Beijing, de jongens kijken ogen uit welke sportauto's er over straat rijden.

Anyhow, daar kwamen we natuurlijk niet voor, back to business. Zondag papierwerk voor het Beijing deel van de procedure voorbereid: alle papieren van Lin die we hebben verzameld moeten nu door de Chinese Buitenlandse Zaken gelegaliseerd worden (aftekenen dat ze juridisch geldig zijn). Dat gebeurt maandag, en dan ontvangen we die op dinsdag terug en wordt dinsdag meteen ook de aanvraag voor visum Lin ingediend bij NL consulaat (ze reist immers nog op chinees paspoort). Heel bijzonder om op de aanvraag bij de vraag Expected duration of stay in te vullen "for ever". 

Voor de procedure hier hoeven wij als het goed is verder niets te doen. Onze begeleider Chris (de vader van onze begeleider Michael in Nanning) gaat de loketten langs, heel fijn!! Alleen moest Nath maandagochtend nog wel even mee om haar gezicht bij BuZa te laten zien.  Verder dus de tijd voor onszelf of liever gezegd de rit uitzitten, want als we de keuze hadden gehad waren we het liefste in 1x naar huis doorgevlogen om daar zo snel mogelijk te kunnen gaan wennen. 

Intussen gaat dat wennen wel heel fijn voort. Heel bijzonder te zien hoe snel Lin meer en meer op haar gemak is bij ons. Ook van Nath moet ze langzaam aan wat meer hebben alhoewel ze dat contact vooral nog functioneel houdt. Heel leuk hoe Mea en Lin met elkaar omgaan , Superenthousiast , overigens voor ons wel opeens een hand vol werk om alles in de klauwen te houden, ze breken de tent af. Maar als je kijkt waar we vandaan komen zijn we daar voor nu heel blij mee!! Filmpje brengt dat beste over.

Verder naar een Chinese markt geweest waar Siebe mooie apple oortjes voor 7 euro op de kop heeft getikt. Wel wat teleurgesteld toen bleek dat ze het maar een half uurtje volhouden voordat ze weer moeten laden. Harde realiteit... 

Meer educatief uitje vanmiddag naar de Verboden Stad en het Tiananmenplein (plein vd Hemelse Vrede) gemaakt met Chris als gids. Mooie en indrukwekkende historie, ook het Tiananmenplein. Immens groot, indrukwekkend. Maar goed als je nagaat dat dit toch het zenuwcentrum was en is van zo'n groot land.

Lin is graag buiten, vindt het fijn om onderweg te zijn, dat maakt die uitjes voor haar ook wel OK. Maar na een tijdje is ze wel klaar met die draagzak, en ze is dan vrij onverzettelijk in haar protest ;-). Dus fijn als we zo nu en dan een stop inbouwen, en morgen ook 's de buggy uitproberen.

We hebben inmiddels ook mobiel contact weten te leggen met NeiNei, de pleegmoeder van Lin. Via wechat hebben we foto's gestuurd om te laten zien dat ze het goed maakt en met Google translate vragen we nog wat dingen na die we graag willen weten. Heel fijn dat dat tegenwoordig zo maar kan. Als we Lin beter leren kennen zullen we nog wel meer vragen hebben.

Lin is nu precies een week bij ons. Een week die voor ons eerder als een maand voelt, die op momenten echt zwaar is geweest, waarin heel veel is gebeurd maar we bovenal heel gelukkig zijn met hoe dit lieve lieve meisje zich steeds meer thuis voelt in ons gezin.