Laatste dag Nanning, klaar maken voor Beijing
25 januari 2019 - Nanning, China
Vrijdag moesten we de procedure hier afronden met ophalen van de nu ook notarieel vastgelegde 5 stukken waarmee we de officiële ouders van Lin zijn: de geboorteakte, de verlatingsverklaring (dat haar ouders onbekend zijn), een medische verklaring, onze adoptieovereenkomst en de adoptieverklaring. Allemaal in 3-voud in de documententas die alleen nog maar dikker en zwaarder is geworden. We hebben ook een dagboek van maandstaten van het weeshuis gekregen waarin haar fysiek en ontwikkeling en wetenswaardigheden worden besproken. Allemaal in Chinees. Via Michael laten we het integraal vertalen, het is het meeste van de weinige info die over haar eerste 3 jaar bekend is. Verder een vaccinatieboekje, ook in het Chinees (ai, vergeten te laten vertalen, nog even vragen).
Waarschijnlijk is Lin ingeënt tegen waterpokken, dat is hier heel gebruikelijk. Handig, want Mea heeft het echt flink te pakken. De arme... Ze weert zich kranig maar het jeukt heel erg en fit wordt je er ook niet van. We maken ons inmiddels ook wel wat zorgen over de reis zaterdag naar Beijing, want met waterpokken kan je worden geweigerd. Hoogsluitend truitje gekocht en maar hopen dat het goed gaat. Michael schijnt nog niet echt bezorgd maar geen idee of dat veel zegt.
En Lin heeft nu ook haar eerste paspoort waarmee ze dus ook kan reizen, hoe bijzonder!!
De dag begon heel mooi: Lin was OK dat Siebe en Jeppe haar optilden, de trotste broers!! De reis is voor hen zeker niet heel makkelijk, makkelijkste was geweest als Nath en ik samen waren gegaan. Maar met alles wat we nu meemaken leren ze haar meteen veel beter kennen en snappen ze later als Lin toch een moeilijke periode met haar komaf heeft hoe dat komt. Ondanks dat het pittig is nog onverminderd blij dat we hier met z'n allen mogen zijn.
Na het officiële deel nam Michael ons mee naar een luxe winkelcentrum met ook een knderspeeltuin. De dames hebben daar leuk gespeeld en ik was natuurlijk de geluksvogel om mee te mogen! Mea trok helemaal haar eigen plan, die heb ik nauwelijks gezien, en Lin was vooral blij met de rondrijkarretjes. Na een stevige lunch of eigenlijk tijdens al uitgeput. Dus in de draagzak en heel hard slapen.
Lin is nu veelal niet meer heel erg verdrietig. Maar blijft wel dat ze nog erg aan mij hangt, wijkt eigenlijk niet van mijn zijde en als ik dat bij haar doe gaat ze piepen of raakt in paniek. Mea is eigenlijk de enige andere die altijd wel getolereerd wordt. Dat vergt het nodige van iedereen, de jongens die haar graag willen opvrolijken en willen leren kennen maar wat vaak niet zomaar kan, en Nath die ook een band met haar dochter wil opbouwen maar wat ook nog maar mondjesmaat vlot. Gelukkig gaat het echt zichtbaar elke dag beter en wisten we vooraf dat het waarschijnlijk zo zou lopen. Maar een lolletje is het niet, noch het op hotelkamer leven in zo'n situatie.
Terug op hotelkamer werd er weinig geslapen dus maar een cadeautje uitpakken die we uit NL voor Mea en Lin hebben meegenomen.
Verder in de middag wat fragiel gespeeld. Dametjes allebei toch nog moe. Jongens huiswerk maken en wij koffers pakken. Daarna rondje markt en pinnen en avondeten bij Wal-Mart voor een hotelpicknick. De avondmarkt draait helemaal om lokale lekkernijen die wij lekker allemaal hebben laten staan. Vrijdagavond dus razend druk. Troittors volgemetseld met de brommers, daar kan geen Amsterdamse fietsenstalling tegenop.
Toen we thuiskwamen gebeurde er zo iets bijzonders: wij druk nog met pakken van koffers. Lin liep zo bij ons de deur uit en bij de jongens naar binnen. Tot nu toe deed ze dat alleen bij mij aan de hand en heel voorzichtig, nu heel enthousiast en speels. Zo mooi!! Daarna had ze helemaal door hoe een soort verstoppertje met de jongens te spelen. Geen foto's van maar wel een filmpje (zie los). Zo fijn om te zien, hoe energiek en vrolijk ze ook is. Geeft weer tonnen energie.
Nu is alles gepakt en iedereen in diepe rust, ging wat makkelijker dan gisteren, dus gaf mij kans ook even te schrijven. Morgen om half negen naar vliegveld, benieuwd wat Lin van vliegen en vliegtuig vindt. Maar eerst duimen dat we Mea aan boord krijgen!!
Wat een bijzondere ervaring en wat een mooie maar ook hele lastige momenten maken jullie mee.
Fijn om te lezen dat Lin steeds meer op haar gemak is. Maar dat kan ook niet anders met zoveel liefde om haar heen.
Knap hoe Mea en de jongens (en jullie natuurlijk) met alles omgaan. Trots op jullie!
Hopelijk is Mea snel van haar waterpokken af en ik duim voor jullie dat jullie mogen vliegen!
Geniet daar samen!
Liefs,
Davida
Petje af voor Lin, voor wie dit erg letterlijk een 'life changing event' is. En voor Mea, voor wie het leuk is dat Lin haar al redelijk accepteert, maar ook spannend en zwaar. Want Mea is ook nog gewoon een meisje van 3 die opeens een jonger zusje krijgt... dat moeten we ook niet vergeten en gaat niet altijd zonder slag of stoot.... Voor Steven is het natuurlijk fijn en belangrijk dat ze zich aan jou begint te hechten. En tegelijkertijd is het ook zwaar en zal jij het ook lastig vinden als ze jou wel accepteert maar Nathalie nog niet altijd. Best lastig om je lief in die positie te zien denk ik. En zeker zo knap en ook moeilijk is het voor Nathalie en de jongens. Natuurlijk snappen jullie wat er gebeurt en heb je je ingesteld dat dit zo zou zijn, maar dan nog zal het best heel zwaar vallen. We leven enorm met jullie mee en kijken met enthousiasme uit naar jullie ervaringen. Veel liefs van ons vieren
Maar het gaat er toch voornamelijk om dat we tijdens de reis alles kunnen meebeleven.
Voorlopig nog leuke dagen in Beijing en veel groetjes van Tine
Wat fijn om mee te kunnen lezen met alles. Wat een bijzondere reis!
Iedere dag gaat het een stukje beter hoop ik..
Veel liefs Sonja