We wennen langzaam maar zeker aan elkaar, veel plezier maar ook veel onverwachtse wendingen

Wat een wonderlijke gebeurtenis is deze periode met Lin. Steeds meer momenten van gewenning en ontspanning en plezier maar ook op de meest onverwachtse momenten een omslag in de stemming.

We hebben inmiddels al weer donderdag en vrijdag achter de rug. Donderdag zijn Nathalie, Siebe, Jeppe en Mea naar Yulin geweest, de stad waar Lin leefde en gevonden is. Ze hebben haar leefomgeving en haar vindplaats zoveel mogelijk in beeld gebracht en gesprekken gehad met mensen van het kindertehuis en met de pleegmoeder van Lin. Met zelfs nog een persoonlijke video voor Lin voor later van haar pleegmoeder. Alles om haar te helpen beeld te hebben en te houden bij de eerste fase van haar leven. Daarover in een aparte blog meer.

Dat maakte dat Lin en ik een pa-dochterdag hadden. Lekker wandelen in de draagzak en gebrek aan cafeïne bij starbuck's aanvullen. Er is hier wel goede koffie in speciaalzaken te krijgen maar we komen er gewoonweg niet aan toe, mt nodige ontwnningshoofdpijn als gevolg. Er nu van genomen met sinaasappelsap (een van Lin's favorieten) en een chocolademuffin (zeker ook een van haar voorkeuren). Leverde een heel tevreden Lin op.

Daarna lunch op hotelkamer. Lin eet graag groente en fruit. Bananen en mandarijnen pelt ze als de beste, heel grappig hoe die mini-vingertjes dat doen. Verder nog niet heel veel regelmaat in eten. Ontbijt prima, daarna maar afwachten. Nu dus ook wel wat groente en een banaan maar weinig fried noodles die ze eerder toch echt wel heel lekker vond.

Intussen bleek de zindelijkheid selectief, dus natte buikdrager en in het hotel opeens een drolletje in de onderbroek. De roze wolk waar nu nog op zitten kan dat prima dragen, maar schijnbaar moeten we haar nog beter leren begrijpen. Toch maar weer wat vaker de luierbroekjes aan.

Dag verder heel rustig, geslapen, relaxt, gewandeld door de stad en de hotelkamers uitgemest en voor een astronomisch bedrag de was bij de hotel laundry laten doen, in Beijing maar een wasserij buiten hotel zoeken, Michael wist er helaas geen. Intussen Lin in prima bui, apparaten zijn erg interessant waaronder de hoteltelefoon. Teken dat ze wat meer op haar gemak is?

Toen de rest van de fam uit Yulin terug was was Lin wel meteen weer wat pieperiger en hangeriger maar stuk minder erg dan woensdag. Eten ging ook stuk beter, maar weinig erin en deze keer waren Mea en Jeppe door de energie heen. Naast het kennismaken met Lin is het hier zijn en reizen ook best vermoeiend. En daarnaast zijn de waterpokken bij Mea ook goed doorgebroken. 

Ter afsluiting nog wat ontspanning op de straatkermis in het lokale winkelcentrum. Lin heeft daar dus helemaal geen behoefte aan, hangt lekker op de buik en laat het rustig gebeuren.

Terug in hotel in bad is een heel andere Lin, heel druk met Mea spelen die het bad ter afleiding van de jeuk van de waterpokken ook wel fijn vindt. Dolle pret met elkaar. Lin is alleen niet altijd even zachtzinnig, kent nog niet de grenzen zoals wij ze graag zien, dus zo nu en dan haar zelfs beetje afremmen.

Gaan slapen met z'n 4-en op 1 kamer blijft wel een beetje een ding. Lin stuitert door haar bed en probeert veel aandacht te trekken. Nu toch ook voor het eerst even wat strenger aangesproken, reageerde ze heel goed op. Wat we alleen ook hebben ontdekt is dat mevrouw op z'n best zwaar ademt maar op momenten toch echt zwaar snurkt. Daarnaast Mea veel last van jeuk door de nacht heen. De nachten zijn nog niet het beste deel van onze reis.